علت ریزش بورس‌های جهانی چیست؟
اتخاذ سیاست‌های انبساطی طی سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ و عدم توفیق آن‌ها در مهار تورم، رویکرد بانک‌های مرکزی را به افزایش نرخ بهره و یا توقف کاهش نرخ بهره تغییر داده است.
بررسی وضعیت بازارهای مالی جهانی حاکی از آن است، که ترس معامله گران و فعالان این بازارها نسبت به آینده روز به روز بیشتر می شود.
براین اساس روند ریزشی بورس های جهانی از اتخاذ سیاست های پولی متفاوت بانک مرکزی ژاپن در خصوص نرخ بهره شروع و در ادامه با سرایت به بورس های بزرگ آسیایی رسید و در نهایت انتشار داده های اقتصادی امریکا که ضعیف تر از پیش بینی ها بود بر شدت آن افزود.
در شرایطی که سرمایه‌گذاران نگران احتمال رکود اقتصادی آمریکا هستند، تقریبا سهام تمامی شرکت‌ها در بازارهای مالی ایالات متحده (وال استریت) طی دو روز گذشته شاهد ریزش سنگینی بوده است.
بعنوان مثال شاخص اس‌اندپی 500 (S&P 500) آمریکا در معاملات روز های اخیر بدترین روزهای خود در نزدیک به 2 سال اخیر را تجربه کرد و این در حالی است که شاخص داو جونز (Dow Jones) نیز کاهشی بود.
از سوی دیگر نیز شاخص نیکی «Nikkei 225» ژاپن، 12.4 درصد ریخت و بیشترین افت بازار بورس توکیو از سال 1987 تا کنون رقم خورد. این درحالی است که ارزش دلار برابر ین ژاپن نیز به پایین‌ترین رقم طی هفت ماه گذشته رسید و هر یک دلار برابر با 142 ین ژاپن شد.
اما در این میان نکته‌‌ای قابل توجه در پی سقوط کم سابقه شاخص سهام بورس نیکی وجود دارد و آن هم دستور توقف معاملات به دلیل این سقوط تاریخی بود.
اگرچه در این میان تحلیل های مختلفی پیرامون علل ریزش بورس های بزرگ و مهم دنیا مطرح می شود، اما به نظر می رسد مهم ترین دلیل قرمزپوشی کم سابقه بورس های جهانی را همچنان باید مربوط به تبعات سالهای 2020 و 2021 و شیوع کرونا در آن سال ها دانست.
در واقع اتخاذ سیاست های انبساطی که طی آن سال ها در دستور کار بانک های مرکزی بزرگ و موثر دنیا برای کاهش تبعات کووید-19 قرار گرفت طبیعتا به دنبال خود سیاست های انقباضی را به همراه خواهد داشت که می تواند آثار رکودی این چنینی داشته باشد.