مدیریت مصرف برق مشترکان در کشورهای دیگر چگونه است؟

کشورهایی مانند ژاپن، استرالیا، آمریکا و بسیاری از کشورهای توسعه یافته دیگر برای مدیریت مصرف برق و الزام مشترکان برای ارتقای بهره وری وسایل برقی از راهکاری موسوم به قیمتگذاری اوج مصرف استفاده میکنند.
مصرف بیش از حد و فراتر از استاندارد در بخشهای مختلف از جمله چالشهای بزرگ صنعت برق کشور محسوب می شود که جدا از مسأله فرهنگ صرفهجویی و لزوم اشاعه آن، ارتباط مستقیم با بهرهوری پایین تجهیزات و وسایل برقی و شدت بالای مصرف انرژی در ایران دارد.
براین اساس کارشناسان بر این موضوع معتقدند که ناترازی برق در کشور، به دلیل وجود اشکال در عرضه و تقاضا است؛ زیرا در سمت عرضه توسعه و سرمایهگذاری ناکافی بوده و در سمت تقاضا نیز بهینه سازی مصرف معطل مانده است.
از سوی دیگر بررسی وضعیت برخی کشورها در سطح جهان حاکی از آن است که میزان کل برق مصرفی در کشوری مانند مصر با بیش از ۱۱۰ میلیون نفر جمعیت، تنها با میزان تقاضای مصرف برق سامانهها سرمایشی کشور در دوره گرم سال برابری میکند و با اینکه در ایران چیزی معادل میزان مصرف برق در کشور صنعتی آلمان برق تولید میشود، اما شدت مصرف انرژی در ایران نزدیک به ۴ برابر کشور آلمان است.
این امر بدان معناست که در صورت ارتقای بهرهوری انرژی و مدیریت صحیح مصرف برق در ایران به طوری که شدت مصرف انرژی در ایران به میزان شدت مصرف انرژی در آلمان برسد، با ظرفیت کنونی تولید برق کشور میتوان نیاز برقی ۴ برابر جمعیت فعلی کشور را پاسخ داد.
اما از جمله راهکارهایی که در کشورهایی مانند ژاپن، استرالیا، آمریکا و بسیاری از کشورهای توسعه یافته دیگر برای مدیریت مصرف برق و الزام مشترکان برای ارتقای بهره وری وسایل برقی استفاده میشود، راهکاری موسوم به « Critical Peak Pricing» (قیمتگذاری اوج مصرف) است که طبق این راهکار در ساعات اوج بار قیمت مصرف برق مشترکان به شدت افزایش پیدا می کند و این امر سبب میشود تا مشترکان میزان مصرف برق خود را به ویژه در ساعات اوج بار که شبکه تحت فشار شدیدی قرار دارد، کاهش دهند و یا در پی ارتقای بازدهی وسایل برقی و عایقسازی محیط زندگی خود بروند.
کارشناسان نیز معتقدند که در ایران به دلیل قیمت بسیار پایین برق (با وجود افزایش ۳۸ درصدی تعرفههای برق در پاییز سال جاری که بر اساس قانون مانع زدایی از توسعه صنعت برق اعمال شد) بیش از ۷۵ درصد مشترکان قبوضی کمتر از ۵۰ هزار تومان برای دورههای دو ماهه دریافت میکنند که نشان میدهد، عملاً تعرفهها برای ترغیب مشترکان به کاهش مصرف و ارتقای بهرهوری الزامآور نیست.