موضوع گارانتی ساختمان در ایران از چه سالی مطرح شد؟/ ساختمان‌های بدون گارانتی حق فروش و اجاره ندارند
طبق قانون گارانتی ساختمان در ایران ساختمان‌های بدون گارانتی یا همان معاینه فنی ادواری، حق فروش و اجاره ندارند.
همانطور که می دانید گارانتی امروزه به یکی از اولویت‌های اصلی مردم برای خرید هر کالایی تبدیل شده است.
براساس آن مشتری برای خرید یک وسیله ساده نیز به گارانتی اهمیت بسیار زیادی می‌دهد و با توجه به این موضوع در صورت نبود گارانتی مطمئن، به احتمال بسیار زیاد از خرید آن کالا صرف نظر می کند تا جایی که کالای بدون گارانتی تقریباً از بازار حذف می شود.
با توجه به این موضوع ساختمان که بنوعی کالای گران قیمت در کشور محسوب می شود گارانتی ندارد و این موضوع در حالی است که براساس قوانین مصوب کشور، ساختمان باید پیش از فروش گارانتی شود.
قانون گارانتی ساختمان در ایران یک بار در اواخر دهه ۸۰ و یک بار در اوایل دهه ۹۰ تصویب و ابلاغ شده است اما متاسفانه طی این سال‌ها، خبری از اجرای این قوانین نبوده است و بنوعی سازنده‌ها از آن طفره رفته‌اند و از سوی دیگر نیز هیچ ناظری هم پیگیر شانه خالی کردن آنها از گارانتی نبوده است.
هر ساختمان براساس مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان، باید مسئول نگهداری و بازرس دارای پروانه صلاحیت حرفه‌ای از وزارت راه‌وشهرسازی داشته باشد.
طبق تاکیدی که در این قانون وجود دارد در ساختمان‌های بیش از چهار طبقه این بازرس باید شخص حقوقی بوده و طبق دوره‌های زمانی تعیین شده در مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان، بازدیدهای دوره‌ای از بخش‌های مختلف ساختمان داشته باشد و اگر طی این بازرسی‌ها مشخص شود در روند ساخت تخلفی صورت گرفته و یا ایمنی و پایداری در بخشی از ساختمان تهدید شده است؛ حکم تخلف صادر و ضمن اخطار به مالک یا مالکان و بهره‌برداران، نسبت به صدور حکم توقف سکونت به صورت موقت (تا زمان برطرف شدن نواقص) یا دائم، اقدام شود.
بر اساس این مصوبه، ساختمان‌های بدون گارانتی یا همان معاینه فنی ادواری، حق فروش و اجاره نخواهند داشت.
در واقع می توان گفت یکی از مواردی که در این مبحث به آن اشاره شده است مربوط به سلب امکان بهره‌برداری، فروش و اجاره برای املاکی است که حکم تخلف برای آنها صادر شده است و پایداری و سلامت آنها از حد استاندارد پایین‌تر است.