ارزهای دیجیتال برای بانک‌های مرکزی چه مزایا و معایبی دارند؟
ارزهای دیجیتال برای بانک‌های مرکزی، مزیت‌ها و خطراتی دارند اما باید به این نکته توجه داشت که نوآوری‌های مالی بدون خطر نیستند.
اسوار پراساد، نویسنده بریتانیایی فایننشال تایمز، در مقاله‌ای معتقد است که با نزدیک شدن به پایان دوران نقدینگی، بسیاری از بانک‌های مرکزی در سراسر جهان تلاش می‌کنند تا ارزهای دیجیتال خود را عرضه کنند.
براین اساس و با توجه به مزیت‌های ارزهای دیجیتال نسبت به پول نقد، زمان CBDCها یا همان ارزهای دیجیتال فرا رسیده؛ اما همچنین تهدیدی برای مؤسساتی هستند که آن‌ها را صادر می‌کنند.
در واقع نگهداری پول در کیف پول‌های دیجیتالی برای ارزهای دیجیتال بانک‌های مرکزی امن‌تر از سپرده گذاری آن‌ها در بانک‌های تجاری محسوب می‌شود؛ چرا که بانک‌های مرکزی هرگز ورشکست نخواهند شد.
شاید از جمله چالش بانک‌های مرکزی این است که ارزهای دیجیتال خود را به گزینه‌ای مناسب در زمینه خدمات مالی ارائه شده به افراد و پرداخت‌های شخص به شخص بدون براندازی سیستم‌های پرداخت خصوصی فعلی تبدیل کنند.
شاید توزیع این ارزهای دیجیتال مصرف را تحریک می‌کند، چراکه مردم اغلب حواله‌های نقدی دولتی ارائه شده در دوره‌های نامشخص، مانند بسته‌های محرک در طول همه‌گیری کووید-۱۹ را پس‌انداز می‌کنند که اثربخشی آن‌ها را کاهش می‌دهد.
ارزهای دیجیتال همچنین می‌توانند برای اهداف خاصی طراحی و تخصیص داده شوند، مانند استفاده برای خرید خودرو یا کالا‌های بادوام که کارایی اقتصادی این نقل و انتقالات نقدی را در یک بخش خاص افزایش می‌دهد.
یکی دیگر از ویژگی‌های ارزهای دیجیتال، اعمال نرخ سود اسمی منفی برای جلوگیری از پس انداز است.
پول را می‌توان برای تسهیل ترتیبات قراردادی در یک منطقه خاص برنامه ریزی کرد، زیرا پول به طور خودکار تنها زمانی آزاد می‌شود که شرایط توسط همه طرف‌های قرارداد برآورده شود.
براین اساس چنین نوآوری‌هایی افق‌های جدیدی را برای اینکه چگونه پول می‌تواند عملکرد اقتصاد‌ها و جوامع را بهبود بخشد، باز می‌کند، اما باید به جنبه‌های منفی هر فناوری جدید نیز فکر کرد.
از سوی دیگر افرادی که پس‌انداز را به خرج کردن ترجیح می‌دهند، ممکن است در برخی موارد، پول «قابل برنامه‌ریزی» خود را با قیمت پایین به میل خود معامله کنند، که پیامد‌های این اتفاق ممکن است محدود باشد.
در واقع ابزار‌های رمزگذاری جدید می‌توانند استفاده از ارزهای دیجیتال بانک مرکزی را توسط افرادی که هویت آن‌ها تأیید نشده است را محدود کند و از سوی دیگر تراکنش‌ها را نیز می‌توان خصوصی نگه داشت.
در واقع محدود کردن موجودی در کیف پول‌های ارزهای دیجیتال CBDC، خطر فرار سپرده‌های بانکی از بانک‌ها را کاهش می‌دهد.