یک استاد دانشگاه در گفت و گو با سایت روزمرگی اقتصاد مطرح کرد؛
اجاره خانه اشتراکی پدیده نوظهور در تهران
یک پژوهشگر و آسیب شناس اجتماعی با اشاره به محدودیت تعداد خانههای مسکونی موجود یا همان عرضه در مقابل تقاضا گفت: کمبود عرضه مسکن در مقابل تقاضا منجر به رقابت شدید میان موجران و افزایش میزان رهن و اجاره میشود.
دکتر زهره جوادیه استاد دانشگاه، جامعه شناس، آسیب شناس و پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار روزمرگی اقتصاد، با بیان اینکه وضعیت رهن و اجاره در کشور معمولاً تحت تأثیر عوامل مختلفی است، گفت: با توجه به شرایط بازار در مناطق مختلف کلان شهرها به خصوص تهران، قیمتهای متفاوتی برای رهن و اجاره در نظر گرفته میشود و افزایش یا کاهش قیمتها با تغییر مناطق متفاوت است.
وی در ادامه تاکید کرد: طی سالهای اخیر، با افزایش هزینههای معیشت و عدم توازن نسبت به افزایش درآمدها، قیمت رهن و اجاره در تهران افزایش یافته است. به نظر میرسد معضل بحث اجاره بها و رهن خانه در تهران یک مشکل همیشگی و پیچیده است. یکی از اصلیترین مسائل موجود، قیمتهای بالا در بازار مسکن است.
این پژوهشگر در ادامه افزود: متأسفانه به دلیل محدودیت تعداد خانههای مسکونی موجود یا همان عرضه در مقابل تقاضا منجر به رقابت شدید میان موجران و افزایش میزان رهن و اجاره میشود. ضمن اینکه اجاره و رهن خانه در قالب قراردادهای پرهزینه و مستلزم پرداخت ودیعه انجام میشود.
وی یادآور شد: متاسفانه مستاجران با وجود محدودیتهای مالی توان پرداخت پول رهن و یا اجاره بها را ندارند که به ناچار به حاشیه کلان شهرها مهاجرت میکنند. از این رو، بحث اجاره و رهن خانه مشکلات بسیاری را در جامعه به همراه دارد و مهاجرت مردم بومی منطقه به حاشیه شهرها منجر به ایجاد معضل اختلاف فرهنگی و سایر موارد دیگر میشود.
وی با ارائه راهکار در مورد رفع مشکل درآمد کارمندان و قیمت بالای اجاره و رهن خانه در کلان شهرها تاکید کرد: دولت باید با افزایش حقوق کارمندان و کارگران مطابق با افزایش تورم این شرایط را بهبود بخشد و ضمن در نظر گرفتن تسهیلات وام مسکن با شرایط مقرون به صرفه و همچنین ایجاد نهضت ملی مسکن زمینه خانه دار شدن قشر متوسط و ضعیف جامعه را فراهم کند.
دکتر جوادیه در پایان با انتقاد از افزایش اجاره بهای مسکن، خاطر نشان کرد: متاسفانه این روزها در میان آگهیهای اجاره خانه اشتراکی نه فقط حضور کارگران بلکه ردپای کارمندان نیز دیده میشود. کارمندانی که افزایش حقوق آنها به اندازهای نیست که کفاف اجاره و یا ودیعه خانه را بدهد. افزایش هزینههای زندگی از یک سو و زمینه شغل و فعالیت اقتصادی درآمدزا در کلان شهرها از جمله تهران از سوی دیگر منجر به اجاره خانه اشتراکی توسط افرادی که شغل و محل کار آنان در تهران است شده تا همچنان شغل خود را حفظ کنند.