نگاهی به ارز دیجیتال اتریوم و مزایای آن
ارز دیجیتال اتریوم Ethereum با واحد پولی اصلی اتر است که نسل دوم ارزهای دیجیتال محسوب می شود و یک پلتفرمی است که علاوه بر پشتیبانی فعالیت های مربوط به پول دیجیتال امکان انجام قرارداد های مختلف را به صورت دیجیتال و غیر متمرکز فراهم نموده است.
ارز دیجیتال اتریوم
اتریوم (Ethereum) در واقع پلتفرمی عمومی، متن‌باز، زنجیره بلوکی-محور با رایانش توزیع‌شده برای قرارداد هوشمند است.
این پلتفرم ماشین مجازی تورینگ کامل اتریوم (EVM) را فراهم می‌آورد و اسکریپت‌ها را به کمک شبکهٔ بین‌المللی گره‌های عمومی اجرا می‌کند.
اتریوم همچنین یک توکن ارزرمز پایه به نام «اتر» ارائه می‌کند، که بین حساب‌ها قابل انتقال بوده و می‌تواند به گره‌های شرکت‌کننده بمنظور محاسباتی که انجام داده‌اند پرداخت شود.
«گَس» نیز سازوکار کار داخلی قیمت‌گذاری است که برای جلوگیری از اسپمینگ و مکان‌یابی منابع روی شبکه به کار گرفته می‌شود.
گس چیست؟
گس به کارمزد تراکنش ها در شبکه گفته می شود که با اتر پرداخت می‌شود.
میزان اتری که برای انجام معامله پرداخت می‌شود، گس لیمیت و هزینه‌ای که برای گس لیمیت پرداخت می‌شود را گس پرایس می‌گویند.
در واقع گس‌اتریوم (Ethereum Gas) یک مفهوم مرتبط با پلتفرم بلاکچین اتریوم است و در اتریوم، معاملات و اجرای قراردادها بر اساس محاسبات و میزان منابع مصرفی انجام می‌شود.
این منابع شامل زمان، توان محاسباتی و حافظه است. بنابراین، وقتی یک فرد می‌خواهد معامله‌ای را انجام دهد یا قراردادی را اجرا کند، باید مقداری از منابع مورد نیاز را به عنوان “گس” پرداخت کند.
با توجه به این موضوع هر عملیات در اتریوم یک هزینه گس دارد که به عنوان پاداش به نودها پرداخت می‌شود تا تراکنش‌ها و قراردادها بر روی شبکه پردازش شوند و مقدار گس بر اساس پیچیدگی و حجم عملیات مورد نظر تعیین می‌شود.
نگاهی به تاریخچه اتریوم
ایده اتریوم نخستین بار در سال ۲۰۱۳ توسط توسعه‌دهنده ویتالیک بوترین که در آن زمان تنها ۱۹ سال داشت، مطرح شد که در نهایت توسط گروه کوچکی از علاقه‌مندان به بلاک چین در جولای ۲۰۱۵ ایجاد شد.
جو لوبین، خالق ConsenSys، توسعه‌دهنده برنامه بلاک چینی مبتنی بر شبکه اتریوم، از جمله اعضای تشکیل‌دهنده اتریوم بود.
شبکه اتریوم چگونه کار می‌کند؟
اتریوم از فناوری موسوم به بلاک چین (Blockchain) استفاده می‌کند.
در واقع بلاک چین اتریوم دفتر کل دیجیتالی است که در آن اتر (ETH) را می‌توان به طور ایمن ذخیره و مبادله کرد و یا حتی می‌توان در آن اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) را از طریق نوعی پروتکل کامپیوتری معروف به قراردادهای هوشمند ایجاد و توسعه داد.
مزایای ارز دیجیتال اتریوم
- عدم تمرکز: اتریوم غیرمتمرکز است که با توجه به این موضوع، هیچ دخالتی از جانب شخص ثالث وجود ندارد (هرچند پس از انتقال به الگوریتم اثبات سهام، کارشناسان بر این عقیده هستند که این شبکه تا حدودی متمرکز شده است). این شبکه از بلاک چین خود استفاده می‌کند تا تراکنش‌های همتا به همتا را پردازش کند اما برخلاف برخی نرم‌افزارهای دیگر که اغلب نیاز به اعتماد به یک مرجع مرکزی دارند، کاربران می‌توانند بدون نیاز به واسطه، دارایی خود را مبادله یا ذخیره کنند.
- حریم خصوصی: کاربران در زمان استفاده از شبکه، می‌توانند ناشناس بمانند و برای استفاده از برنامه اتریوم نیازی به وارد کردن اطلاعات شخصی خود نداشته باشند.
- بدون نیاز به مجوز: اتریوم در واقع یک بلاک چین بدون مجوز محسوب می شود، یعنی همه می‌توانند در آن شرکت کنند و این در تضاد با بلاک چین‌های مجاز است که برای کاربران محدودیت تعیین کرده است.
- امنیت: اتریوم مانند هر شبکه غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین، بصورت غیر قابل هک طراحی شده است و هکرها باید بیشتر ظرفیت شبکه را برای سوءاستفاده از شبکه در کنترل بگیرند.
- دسترسی: با توجه به غیرمتمرکز بودن اتریوم، اگر یک نود از کار بیفتد، هیچ مشکل حادی رخ نمی‌دهد. سایر مدل‌های محاسباتی از سرورهای متمرکز استفاده می‌کنند و در صورت قطع شدن ممکن است با مشکلات عملکردی مواجه شوند.
معایب رمزارز اتریوم
اتریوم مقیاس‌پذیر نیست و این از جمله چالش‌های مهم پیش روی این شبکه محسوب می شود که در حال حاضر پروژه‌های لایه دو بسیاری برای حل این مشکل توسعه یافتند.
- بیشتر بخوانید:
- گس‌اتریوم چیست؟
- چرخه زندگی بیت کوین از کجا آغاز می شود؟
- ترید و سرمایه‌گذاری چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
- سوئینگ تریدینگ در کدام بازار کاربردی نیست؟
- یک تریدر موفق چه ویژگی‌‌هایی دارد؟
انتهای پیام/