چند نوع بلاک چین در دنیای ما وجود دارد؟
بلاک چین ها نوعی پایگاه داده محسوب می شوند که رمزارزهایی مثل بیت کوین و اتریوم از آن استفاده می کنند. اما جالب است بدانید که بلاک چین دارای انواع متفاوتی است که در ادامه قصد داریم به معرفی آن بپردازیم:
بلاک چین چطور بر سر زبان ها افتاد؟
همانطور که می دانید معنا و مفهوم بلاک چین با داغ‌تر شدن بازار ارزهای دیجیتال بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد اما اگرچه بلاکچین لزوما به رمزارزها ارتباطی ندارد، اما بزرگترین رمزارزها مانند بیت کوین و اتریوم از تکنولوژی بلاکچین استفاده می‌کنند.
در واقع بلاک چین را می‌توان به شکلی ساده، راهی برای ثبت و ذخیره اطلاعات به شکل گسترده و توزیع شده دانست و یا حتی آن را یک نوع دیتابیس (Database) یا پایگاه داده نامید، اما در اینجا این سوال مطرح می شود که، دیتابیس چیست؟
دیتابیس مجموعه‌ای از اطلاعات است که به صورت الکترونیکی در یک سیستم کامپیوتری ذخیره شده است؛ اما بلاکچین دیتا و اطلاعات را به روش جدیدی ذخیره می‌کند.
در واقع به زبان ساده تر یکی از اصلی‌ترین وجوه تفاوت بلاک چین با سایر دیتابیس‌ها در ساختار ذخیره اطلاعات در آن است.
یک زنجیره بلوکی اطلاعات را به صورت گروهی، جمع‌آوری می‌کند که به آن Blocks یا بلوک‌ها گفته می‌شود که مجموعه‌ای از اطلاعات را در خود جای داده است. این بلوک‌ها ظرفیت محدودی دارند و مقدار معینی اطلاعات را می‌توانند ذخیره کنند و در زمانی که ظرفیت یک بلوک تکمیل شد و آن بلوک پر شد، به بلوک پر شده قبلی اضافه می‌شود و به این شکل زنجیره‌ای از بلوک‌های حاوی اطلاعات را ایجاد می‌کند که به آن Blockchain یا زنجیره بلوکی می‌گویند.
پیش از این نیز در مبحثی به این موضوع اشاره کرده بودیم که Blockchain از دو کلمه بلاک (Block) و چین (Chain) تشکیل شده که به معنی زنجیره بلاک یا زنجیره بلوک است؛ اما چرا این نام را برای این تکنولوژی انتخاب کردند؟
در پاسخ به این پرسش باید اینطور گفت که اطلاعات در فناوری بلاک چین داخل یک سری بلاک‌هایی قرار می‌گیرند که این بلاک‌ها زنجیره‌وار به یکدیگر متصل هستند از این رو این تکنولوژی بلاک چین نامگذاری شده است، درست مطابق با نوع کارکردی که این تکنولوژی دارد.
انواع بلاک چین
بلاکچین‌ها (Blockchain) به‌طور کلی به دو دسته بلاکچینهای بدون نیاز به مجوز (Permissionless) و بلاکچینهای بامجوز (Permissioned) تقسیم می‌شوند.
بلاکچین عمومی (Public Blockchain) در دسته بلاکچینهای بدون نیاز به مجوز و بلاکچینهای خصوصی (Private Blockchain) و بلاکچین های کنسرسیومی (Consortium Blockchain) در گروه بلاکچینهای بامجوز قرار می‌گیرند.
یک نوع از بلاکچین نیز با نام بلاکچین هیبریدی (Hybrid Blockchain) وجود دارد که برخی از ویژگی‌های بلاکچین بدون‌مجوز و برخی از ویژگی‌های بلاکچین بامجوز را دارد.
بلاک چین عمومی
شبکه بلاک چین عمومی در واقع بلاکچینی است که دسترسی به شبکه آن برای عموم آزاد است، کاملا غیرمتمرکز و همه می‌توانند یکی از اعضای آن شوند.
بلاکچینهای عمومی این امکان را به همه نودها (گره‌ها) می‌دهد که از حقوق برابر برای دسترسی، ایجاد بلوک جدید و اعتبارسنجی در بلاکچین برخوردار باشند.
بلاکچین‌ها عمومی مانند بلاک چین بیت کوین، بلاکچین اتریوم و سایر ارزهای دیجیتالی بیشتر در پروژه رمزارزها به‌کار گرفته و برای استخراج و تبادل ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.
بلاک چین خصوصی
بلاک چین خصوصی که گاهی اوقات به آن بلاکچین مدیریت‌شده نیز گفته می شود، توسط سازمان‌ها و نهادهای مشخص کنترل می‌شوند. در این نوع بلاکچین‌ها قدرت یا گروه بالادستی تصمیم می‌گیرند که چه کسانی نود یا اپراتور شبکه باشند.
بلاک چین های خصوصی تا حدی غیرمتمرکز هستند؛ زیرا دسترسی عمومی به این بلاک چین ها محدود شده است.
برخی از نمونه‌های بلاک چین خصوصی شامل شبکه تبادل ارز مجازی کسب‌وکار به کسب‌وکار یا B2B ریپل و هایپرلجر می‌شود.
بلاکچین کنسرسیومی
بلاک چین کنسرسیومی در زیر مجموعه بلاکچینهای بامجوز قرار می گیرند، در واقع این بلاکچین‌ها برخلاف بلاکچینهای خصوصی توسط گروهی از سازمان‌ها و نهادها اداره می‌شوند؛ بنابراین، بلاکچینهای کنسرسیومی نسبت به بلاکچینهای خصوصی از تمرکززدایی بیشتری برخوردار هستند و در نتیجه سطوح بالاتری از امنیت را به همراه دارند.
راه‌اندازی بلاکچین کنسرسیومی می‌تواند فرآیندی دشوار باشد، زیرا به همکاری بین تعداد زیادی از سازمان‌ها نیاز دارد.
توجه داشته باشید که چالش‌های لجستیکی از جمله فرازونشیب‌های این بلاکچین است، البته برخی از اعضای زنجیره‌های تامین ممکن است فناوری لازم یا زیرساخت لازم برای پیاده‌سازی بلاک چین را نداشته باشندویا گروهی نیز ممکن است تصمیم بگیرند، هزینه‌های اولیه برای دیجیتالی کردن داده‌های خود و اتصال به سایر اعضای زنجیره تامین هزینه بسیار سنگینی است.
بلاکچین هیبریدی
بلاک چین هیبریدی توسط یک سازمان کنترل می‌شوند، اما دارای سطحی از نظارت هستند (مانند بلاک چین عمومی) که برای اعتبارسنجی تراکنش‌های خاص مورد نیاز است.
نمونه ای از بلاک چین هیبریدی IBM Food Trust است که برای بهبود کارایی در کل زنجیره تامین مواد غذایی ایجاد شده است.
لایه های بلاکچین
ساختار بلاکچین براساس عملکرد به لایه داده، لایه شبکه، لایه اجماع، لایه قرارداد، لایه فعال‌سازی و لایه اپلیکیشن تقسیم می‌شود.
این شش لایه از نظر ساختاری جدایی‌ناپذیر هستند و با یکدیگر کارکرد بلاکچین را شکل می‌دهند، اما توجه داشته باشید که اگر بخواهیم بلاکچین‌ها را براساس اهداف و مقیاس‌پذیری تقسیم‌بندی کنیم، شش لایه نام‌برده را به ۴ لایه (صفر، یک، دو و سه) تقسیم می‌کنیم.
لایه صفر به‌عنوان اینترنت بلاکچین‌ها، لایه یک بلاکچین‌هایی که اسم آن‌ها را زیاد شنیده‌ایم، لایه دو به‌منظور افزایش سرعت و مقیاس‌پذیری و لایه سه با نام برنامه‌های غیرمتمرکز و رابط کاربری شناخته می‌شوند.
- بیشتر بخوانید:
- اسراری از بلاکچین
- پشت پرده نیاز به بلاک چین در دنیای رمز ارزها + ویژگی‌های آن
- ریپل (XRP) چیست و چطور کار می کند؟
- قیمت دوج کوین را چه چیزی تعیین می‌کند؟
- گس‌اتریوم چیست؟
- چرخه زندگی بیت کوین از کجا آغاز می شود؟
- ترید و سرمایه‌گذاری چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
- سوئینگ تریدینگ در کدام بازار کاربردی نیست؟
- یک تریدر موفق چه ویژگی‌‌هایی دارد؟
انتهای پیام/